Kötü insan veya kötülük kavramının temellerini oluşturan sabit
fikirliliktir. İyiyi ve doğruyu araştırmamak veya kabullenememek kötülüğe giden
yoldur. Bu durumda iyi niyetimiz de maalesef bizi kurtaramayacak.
Burada sabit fikirli insanları tarif etmeyeceğim. Onlar; “bilmiyorum,
olabilir, belki, neden olmasın, haklısın, aslında mantıklıymış, hmm” gibi söz
öbeklerini unutmuş gibi görünüyorlar. Tabi ki kibirlenmelerinden dolayıdır bu
halleri. Bana göre kibir insanlığın en azılı düşmanlarından birisi. Kimdir bu
her şeyi bilen insan? Kimdir bu her şeyi aslında hiç kimseden öğrenmiş olan
insan?
“Kabullenememek” kadar kötü bir hastalık var mıdır dostlar? Birşeyler
hala zorumuza gidiyorsa hiç düşünmemişiz demektir. “Aman allahımm, hayır ben
yanlış biliyor olamam. Kesinlikle doğru olan benim bildiğim. Bir şekilde bunu
kanıtlamam lazım. Seninki doğru olsa dahi bunu senden öğrenmiş olmak zoruma
gideceği için söylediğin şeylerle alay etmeliyim veya duymazlıktan gelmeliyim.
Bilgilerim bana doğuştan verildi, kimseden öğrenecek bir şeyim yok. Hele senin
yaşında ve cahil birinden aslaa!” Böyle diyoruz aslında kendi kendimize.
“Hiç bir şey bilmiyorum, ne kimseye bir şey kanıtlama ne de
vaad etme gibi bir derdim yok. Herkes ve her şey nasılsa öyledir.” Böyle diyelim
ve doğru bilgiyi araştırıp onu en güzel şekilde kullanmaya devam edelim. Bilgimizi
insanlar üzerinde hegemonya kurmak, böbürlenmek için kullanmayalım.
Öyleyse bugüne kadar öğrendiklerimizi unutmaya hazır mıyız? Yoksa
hala ısrarla dünya düz mü diyoruz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder