Gidecek yerim yok, çalacak bir kapım.
Ben, yürümeyi sevdim belki de.
Varsın olmasın ne dostum ne ahbabım.
Ben, kendimi bulamadım belki de.
Vazgeçişler, bıkkınlıklar, yalnızlıklar...
Doğruyu ararken hiç olmuşum.
Her köşeyi tutmuş koca yalanlar.
Yaşa derler, yoksa mahvolmuşum.
Eskizler silinmiş, kalem tükenmiş.
El titrek, fırça tutmaya korkar.
Bir gün daha böyle geçmiş,
Ressam olsan neye yarar?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder